Strzygonia chojnówka (Panolis flammea) to motyl występujący na terenie całej Polski. Najczęstsze ogniska gradacyjne tego gatunku zarejestrowano na terenach zachodnich i północnych naszego kraju. Występuje głównie w litych borach sosnowych młodszych, średnich i starszych klas wieku (20-80 lat). Jest to nieduży motyl o rozpiętości skrzydeł dochodzącej do 30-35 mm i krępym ciele. Ubarwienie tego gatunku jest szarawe, brązowe lub pomarańczowe z licznymi jasnymi plamami i ma za zadanie imitować barwę kory sosny. Jajo jest kuliste o średnicy 0,9 mm. Gąsienica jest żółtawozielona, ma szesnaście nóg i jasnobrązową głowę, na grzbiecie od 3 do 5 białawych pasków, na bokach pomarańczowe linie. Poczwarka jest wydłużona, ciemnobrunatna i błyszcząca, na zakończeniu odwłoka ma dwie duże ostre szczecinki. Gąsienice żerują na igłach sosny, gdzie, z racji ubarwienia, doskonale się maskują. Silnie uszkodzone pędy więdną i obumierają.

Aby prognozować zagrożenie drzewostanów, liczy się gąsienice, żerujące w konarach drzew. Dzieje się tak, jeżeli w czasie jesiennych poszukiwań szkodników pierwotnych sosny zostanie znaleziona niepokojąca liczba poczwarek.

W dniu 21 czerwca pracownicy Nadleśnictwa Rajgród wraz ze specjalistą z Zespołu Ochrony Lasu w Olsztynie dokonali kontroli liczebności gąsienic. Ścięto drzewo tak, aby jego korona nie dotykając wcześniej gałęzi innych drzew, upadła na wcześniej przygotowana płachtę. Następnie obejrzano wszystkie gałęzie i zliczono występujące na nich gąsienice, określając do jakiego gatunku należą. Na podstawie specjalnie opracowanej tabeli z Instrukcji Ochrony Lasu stwierdza się stopnie zagrożenia, uwzględniając ilość gąsienic oraz wiek drzewostanu. Dzisiejsze działania, pozwoliły stwierdzić, że w lasach rajgrodzkich nie występuje zagrożenie od strzygonii chojnówki.