Wydawca treści Wydawca treści

Otulina Biebrzańskiego Parku Narodowego

Biebrzański Park Narodowy utworzono na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1993 roku w sprawie utworzenia Biebrzańskiego Parku Narodowego (Dz. U. nr86 poz. 399).

       Specyfiką Biebrzańskiego Parku Narodowego jest objęcie ochroną w przeważającej części obszarów nienaturalnych, a przekształconych antropogenicznie - w drugiej połowie XIX wieku ekstensywna gospodarką łąkową.

        Ze względu na to, że obszary te pozostawione bez ingerencji człowieka podlegałyby sukcesji lasu, prowadzone są kosztowne działania przeciwdziałające temu zjawisku.

         17 000 ha obecnego Biebrzańskiego Parku Narodowego było przed utworzeniem Parku zarządzane przez Nadleśnictwo Rajgród, w tym utworzone w okresie międzywojennym rezerwaty: Grzędy i Czerwone Bagno.

     Powierzchnia parku wynosi 59223 ha, a otuliny 66824 ha. Należy do najdzikszych i najbardziej odludnych obszarów naszego kraju. Obejmuje swym zasięgiem niemal całą dolinę Biebrzy. Chroni największe w Środkowej Europie bagna i torfowiska niskie o unikatowej w skali Europy, a nawet świata, faunie i florze. Stanowi jedną z najcenniejszych ostoi naszych ptaków oraz najważniejszą ostoją łosia w Polsce.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Lasy Nadleśnictw Rajgród to ponad 12 tys. ha. Nadleśnictwo sprawuje także nadzór nad lasami niepaństwowymi powiatu grajewskiego i części monieckiego na powierzchni ponad 9 tys. ha.

Teren Nadleśnictwa został ukształtowany poprzez dwie formy zlodowaceń środkowopolskie i północnopolskie. Ich granica przebiega przez Choinówek pod Szczuczynem - Grajewo - Czarną Wieś pod Rajgrodem - Orzechówkę nad jeziorem Tajno. Linia ta dzieli teren na dwie strefy geomorfologiczne (południową i północną). Każda z nich wykazuje odmienny typ rzeźby.

Teren na północ od Grajewa jest urozmaicony młodymi formami geomorfologicznymi z wykształconymi misami jezior Dręstwo, Rajgrodzkie, Toczyłowskie i Mieruckie. Część wschodnia ma charakter powierzchni pokrytej sandrami i bagnami. Wyraźne obniżenia stanowią tu szerokie doliny meandrujących rzek Biebrzy, Jegrzni i Ełku.

Nadleśnictwo Rajgród znajduje się prawie w całości w dorzeczu Biebrzy. Płynie ona zabagnioną doliną zwaną Kotliną Biebrzańską, stanowiącą największy obszar bagien
w Polsce. Ważnymi zbiornikami wodnymi znajdującymi się w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Rajgród są cztery otoczone lasami jeziora: Rajgrodzkie, Toczyłowskie, Dręstwo i Mieruckie.

Warunki klimatyczne panujące w tej części kraju mona uznać za niekorzystne lub wręcz surowe, okres wegetacji jest krótki, pokrywa śnieżna zalega długo, bardzo często występują jesienne i wiosenne przymrozki.

Ze względu na  uwarunkowania klimatyczne, glebowe i antropogeniczne. Lasy Nadleśnictwa są bardzo zróżnicowane. 

Ze względu na strukturę troficzną siedliska Nadleśnictwa Rajgród dzielimy na:

·         bory  –  14,63%  (1634,03 ha),

·         bory mieszane   –  47,77%  (5334,27 ha),

·         lasy mieszane    –   25,68%  (2867,67 ha),

·         lasy     –   11,92%  (1330,97 ha).

Na terenie Nadleśnictwa można wyróżnić siedliska lasowe o bogatej szacie roślinnej, uboższe siedliska borowe gdzie skład biocenozy jest skromniejszy oraz siedliska olsowe na bogatych i żyznych glebach bagiennych. Na wszystkich siedliskach borowych dominują drzewostany z panującą sosną znajdująca tu optymalne warunki wzrostu. Również na siedliskach lasowych zdecydowanie przeważają drzewostany sosnowe, ale są one systematycznie przebudowywane rębniami złożonymi na wielogatunkowe z dominacją dębu. Duże zróżnicowanie siedlisk powoduje ogromne bogactwo gatunków w ekosystemach leśnych. Las tworzą nie tylko drzewa, ale także wszystkie organizmy w nim i wokół niego istniejące. Aby zachowane były wszystkie funkcje lasu potrzebna jest równowaga w ekosystemie, niezbędne jest istnienie roślin, zwierząt roślinożernych a także zwierząt mięsożernych tak aby łańcuch troficzny mógł zamknąć obieg.

Istotną funkcją lasów jest funkcja ochronny przyrody , na obszarze Nadleśnictwa prowadzi się działania związane z ochrona gatunkową roślin, grzybów i zwierząt.

Wśród gatunków objętych ochroną ścisłą wyróżniono 2 gatunki krzewów i krzewinek, a w tym brzozę niską i wawrzynek wilczełyko. Ponadto zanotowano występowanie 21 gatunków roślin zielnych takich jak: kosaciec syberyjski, listera jajowata, przylaszczka pospolita.

Na terenie Nadleśnictwa Rajgród zanotowano występowanie 100 gatunków zwierząt chronionych. Wśród nich stwierdzono 15 gatunków ssaków, a w tym: bobra europejskiego, wilka, wydry. Na omawianym obszarze zanotowano także występowanie 5 gatunków gadów między innymi jaszczurki zwinki i zaskrońca  oraz 6 gatunków płazów, a w tym m.in. kumaka nizinnego, traszki grzebieniastej i licznych gatunków żab.

Dość urozmaiconą grupę gatunków zwierząt chronionych stanowią ptaki. Wśród 61gatunków ptaków chronionych, występujących w obrębie Nadleśnictwa, znalazły się między innymi: bielik, orlik krzykliwy, puchacz, żuraw oraz liczna grupa dzięciołów białogrzbietym i zielonosiwym.

Znaczną różnorodnością wyróżniają się również chronione gatunki owadów, głównie: biegaczy, czerwończyków oraz trzmieli.

Obok Biebrzańskiego Parku Narodowego Nadleśnictwo Rajgród jest jedynym miejscem bytowania orlika grubodziobego, najrzadszego z polskich orłów. Nasza subpopulacja stanowi około 20 % krajowej populacji.

W zasięgu terytorialnym znajduje się aktualnie 16 pomników przyrody.

     Część lasów Nadleśnictwa usytuowana jest na terenie szczególnie atrakcyjnym turystycznie. Dotyczy to zwłaszcza Pojezierza rajgrodzkiego i Kotliny biebrzańskiej. Walory turystyczno-krajoznawcze w połączeniu z cennymi zasobami przyrodniczymi predysponują ten obszar do rozwoju szczególnych form turystyki (konna, rowerowa, piesza, wodna).